Hayat! İnsanların doğumu ve ölümü arasındaki ince çizgi. Kısa ama bir nedeni olmalı değil mi ? bir nedeni yoksa eğer biz insanlar neden varız bu dünyada? Aslında herkes bu sorunun cevabını arar ömrü boyunca. Kimisi bulur ve o gaye uğrunda bütün ömrünü harcar. Kimi ise bulduğunu sanır ve yine onun uğruna bütün ömrünü harcar şuursuzca. Gelin bakalım günümüz insanına. Çoğu insan hayatın amacının mutluluk olduğunu sanıyor evet beklide gerçekten mutluluk ama nasıl bir mutluluk neden dolayı mutluluk diye sordukları zaman kendilerine bir cevap geliyor akıllarına. Aşk.. hep bu mutluluk kaynağı sandıkları aşkın peşinden gidiyorlar. Her yerde bu çok güzel bir duygu vs diye konuşup yaptıkları çalışmalarla bunun güzelliğini anlatmaya hatta bu duygunun hayatın gayesi olduğuna inandırmak ve inanmak istiyorlar. Belki de bir yerde haklılar beklide hayatın gayesi aşk… ama kime ve ne için? İşte asıl yanıldıkları nokta bu .. Çünkü aşk aşkın sahibine, insanların yaratıcısına, alemlerin rabbine ait olmalıdır. Çünkü insandaki sevmek duygusu işte o zaman değer kazanır. Mesela bir cam parçası düşünelim değersiz bir cam parçası. Bu cam parçasını bir güneşe döndürürsek ve o cam parçası bir ayna olursa işte o zaman değerlenir. İşte öylede Allah’ın insana verdiği muhabbet duygusu ancak Allah’a yöneltilirse değerli olur.

Peki, Allah aşkı nasıl olmalı? Tabii ki en başta onu tanımaya onu kâinattaki her şeyde görmeye ve her şeyi onun ismiyle okumaya çalışmakla olmalıdır. Daha sonra onun sevdiği şeyleri anlamaya ve uygulamaya .. peki onu nasıl tanıyacaz sevdiği davranışları nasıl öğreneceğiz? İşte bunun içinde Rabbimiz bizlere kendini tarif eden birçok rehber göndermiştir ki o rehberler bizi kendisine götürsün. O rehberlerden bir kaçını şöyle sayabiliriz biri Allah’ın bize elçi olarak gönderdiği habibim dediği Muhammed (s.a.v) dir ki bizlere rabbimizi tanıttıran en büyük rehber odur. O’nun hadislerini öğrenmeli sünnetlerine uymalıyız ki Rabbimizin en sevdiği kişiye az da olsa benzeyebilelim. Rabb’imizin sevdiği kullardan biri olmaya yaklaşalım. Bir diğeri ise Allah’ın kelamı olan Kur’an’dır. Allah tarafından bize ikram edilen ve kendiside bizlere güzellikler ikram eden en güzel rehberdir. Kur’an Kerimdir. Kur’an’ı okumalı anlamaya çalışmalı ve emirlerine uymalıyız. Bir diğeri ise şu koca kâinat kitabıdır. Her zerresi bir çok dil ile rabbini tanıttıran bir kâinat kitabı. Haydi biraz düşünelim şu kainatı bir çiçeği, bir güneşi, bir bulutu, bir yağmuru, bir karıncayı, bir ineği, bir arıyı ve kendimizi vücudumuzu ……… bu saydıklarım sadece milyonda biri bu kainatın. Bizim göremediğimiz ne kadar çok canlı var bu kâinatta. Ama biz şimdi yalnızca bu saydıklarımızı düşünelim. Mesela kendi vücudumuzu mesela solunum sistemimizi düşünelim. Burundan doğadaki temiz oksijeni alıyoruz sonra o oksijen akciğerlere iletiliyor orda vücuda yararlı olan alınıp kan yoluyla vücuda dağıtılırken gereksiz olanda dışarı atılır . ve bunlar aklı olmayan şuursuz organlar tarafından yapılıyor üstelik bir kaç saniyede daha uzun sürse belki de ölürüz ama hiç daha uzun sürmüyor Allah’ın dilediği zaman boyunca hep düzenli çalışıyor… bir ineği düşünelim şimdi şuursuz bir hayvan yeşil ot yiyip bembeyaz ve faydalı bir besin veriyor …. Ve daha neler neler.

Şimdi aşkın asıl sahibine layık bir aşık olabilmek için ne kadar çok çalışmamız gerektiğini anlamalıyız. Ve bunun için bizim koca sandığımız aslında çok kısa olan ömrümüzü Allah rızası için çalışarak geçirmeliyiz. Öyleyse hayatımızın esas gayesi Allah’ın rızasını kazanmaktır. Alemlerin rabbinin rızasını kazanmak……..