Kendiyle barışık olmalı insan. Kendini eleştirebilmeli. Kusurlu olduğunu mükemmel olmadığını bilmeli. Kusursuzmuş gibi göstermeye çalışmamalı kendini. Oysa herkeste bi kusursuz olma çabası. Kusurlarını örtme, kendini çok güzel göstermeye çalışma, hata yaptığında bunu söylemekten çekinme, hep karşı tarafın tepkisini ölçerek konuşma, kendini kötüleyememe, hatasını kabul edememe hali. Sanki hatalı olunca ve insanlar bunu fark edince kimse kendini sevmeyecekmiş hissi. Hayır bence kimse hatasız olamaz kimse mükemmel de olamaz hatta eğer bir insan kendini mükemmelmiş gibi göstermeye çalışıyorsa işte gerçekten kusurlu olan odur. Çünkü hepimiz insanız hatalarımız elbet olacak ve bence bunu gizlemeye çalışmaya mükemmelmiş gibi davranmak için kendini zorlamaya hiç gerek yok. Hatalıydım evet yanlış yaptım diyebilmeli insan. Hatalarım var çünkü insanım ama ben hatalarımı kabul ediyorum diyebilmeli. Hatalarıyla ve kendiyle yüzleşebilmeli. Kendini eleştirebilmeli.

Yalnız hatasız olmaya çalışmak da değil insanlar bir de fiziki görünüş itibariyle de sürekli kendilerini güzel gösterme çabasında. Bu yüzden değil mi ki sosyal medya hesaplarında paylaşılan müthiş filtrelenmiş fotoğraflar bu yüzden değil mi ki makyajlar güzellik merkezleri. Ayy çok kötü çıkmışım hemen sil bu fotoğrafı cümleleri. Bence fotoğraflar anı kaydetmek için çekilmeli güzel çıkmak için değil. İleride baktığında o anı hatırlayıp mutlu olmak için saklanmalı çirkin çıktın diye silinmemeli. Kaşından, gözünden, boyundan şikayet etmemeli insanlar. Sonuçta herkesi bir sanat eseri olarak yaratan Allah bizi öyle yaratmış öyle takdir etmiş neden bunu saklamaya bundan utanmaya ihtiyaç duyalım ki ve ya neden toplum bu yüzden karşıdaki insanla dalga geçer olsun ki. Bir insanın büyük burnu küçük gözü kalın kaşı vs neden dalga konusu olsun ki Allah yarattı onu Allah, onu eleştiren Allah’ın eserini eleştirmiş oluyor ve bence bunun ucu hiç de hoş yerlere gitmiyor. Kafamızda belirlediğimiz bir fiziki görünüş var ya da medya tarafından bize belirletilen ve bunun dışındaki görünümler hep dalga geçilesi. Oysa insanları farklılıklarıyla Allah’’ın ehadiyetinin sikkesi olarak kabul etmek gerekiyor.

Eğer fiziksel özelliklerle dalga geçmeyi bırakabilirsek, eğer insanları hatalarıyla kabul etmeyi başarabilirsek karşımızdaki insanda bunları saklamaya olduğundan farklı göstermeye çabasından vazgeçecektir. Böylece yapay göstermelik içe geçemeyen kalbe değemeyen iç yüzünü göstermeyen yüzeysel soğuk uzak kişilerarası ilişkilerden de kurtulmuş oluruz. Unutmayalım ki insan olmamız hasebiyle hiç birimiz kusursuz değiliz.